Potrójna linia graniczna (ang. Triple Bottom Line – TBL) – koncepcja zrównoważonego rozwoju opisana przez Johna Elkingtona w 1994 roku i oparta na zasadach rachunkowości. U jej podstaw leży równość działalności społecznej, ekonomicznej i środowiskowej firmy, które powinny być definiowane analogicznie do planów finansowych – konkretnie, zgodnie z kierunkiem rozwoju, według założonego planu, w sposób mierzalny.
Idea TBL zakłada, że strategie biznesowe w obszarze środowiskowym i społecznym powinny być raportowane na podobieństwo raportowania działalności ekonomicznej. Podkreślana jest wartość tworzenia przez firmy sprawozdań nie tylko finansowych, ale także środowiskowych i społecznych, które pozwalają na świadome ukierunkowanie się firm dla zwiększania kapitału ekonomicznego, ekologicznego i społecznego, w którym funkcjonuje biznes.
Linie przewodnie w koncepcji TBL:
- Linia społeczna – dotyczy kapitału społecznego i przejawia się podejmowaniem uczciwych i korzystnych praktyk biznesowych wobec pracowników oraz społeczności i regionu, w którym korporacja prowadzi swoją działalność.
- Linia środowiskowa – odnosi się do kapitału środowiska naturalnego i koncentruje się na zrównoważonych praktykach ekologicznych firmy.
- Linia ekonomiczna – obejmuje kapitał ekonomiczny i odnosi się do całkowitego wpływu firmy na środowisko gospodarcze po odjęciu wszystkich kosztów.